Ήταν 5 Γενάρη του 2018, κι εγώ έκανα ένα καυτό μπάνιο. Και όπως κάθε φορά που κάνω καυτό μπάνιο τρώω φρίκες, ο εγκέφαλός μου ξεφρακάρει και του ‘ρχονται randomίλες. Μια απ’ αυτές τις randomίλες ήταν του στυλ «wow Danny, ξες τι θα ‘χε φάση να κάνεις σήμερα? Κάτσε και σάπισε σε mid-00s hip-hopια». Καλή ιδέα μου είπα, και βγήκα απ’ το μπάνιο με εγκαύματα 23ου βαθμού…

Και κάπως έτσι, ο μικρός Fidelos τρέχει στο πιστό και χιλιοταλαιπωρημένο laptop του και ψάχνει να βρει κάτι ν’ ακούσει. Μετά από 4 ώρες σκρολαρίσματος τα μάτια του πέφτουν πάνω σε ένα δισκάκι χωρίς εξώφυλλο. Ο τίτλος «Ιδιαζόντως Ειδεχθές». Καλλιτέχνης «Διαρρήκτες».

Και κάπως έτσι μου έσκασε φλασιά! Δε θα γάμαγε ν’ ακούω και να κάνω reviews από πανάρχαιες κυκλοφορίες τώρα γνωστών MCs? Αλλά κυκλοφορίες όπως το Ιδιαζόντως Ειδεχθές, να μην τις έχει ακούσει σχεδόν κανένας.

Και κάπως έτσι σας παρουσιάζω…

ΤΑΦ ΛΑΘΟΣ – ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ!

Ωπ, τι έγινε? Πως σας ξηγήθηκα έτσι? Η αλήθεια είναι πως όντως είχα σκοπό να παρουσιάσω το δίσκο από Διαρρήκτες πλευρά. Αλλά μετά έπαθα παλιό καλό Danny Fidelo. Και έβαλα το αφιέρωμα στην άκρη. Για σχεδόν δυο χρόνια. Γιατί έτσι είμαι εγώ. Ο Danny είν’ ο Danny και ο Danny δεν αλλάζει. Ε, και επιστρέφοντας στο concept, γούσταρα την ιδέα αλλά δεν είχα καμία απολύτως πρόθεση να κάτσω να ξανακούσω το Ιδιαζόντως. Οπότε εντελώς τυχαία διάλεξα το δίσκο του Ταφ. Γαμώ?

Γενικά:
Το δισκάκι κυκλοφόρησε το μακρινό πλέον 2005. Πότε ακριβώς, πως, γιατί, αν τυπώθηκε και τέτοια πραγματικά δεν τα γνωρίζω. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το ποιος έκανε τα beats αν και λογικά είναι δια χειρός Άυλου?

Δυστυχώς ένα πρόβλημα της κυκλοφορίας που κάνει μπαμ από το πρώτο κομμάτι (technically το δεύτερο, μιας και το πρώτο είναι instrumental) είναι η μίξη και η ποιότητα ηχογράφησης. Η φωνή του Ταφ ακούγεται πνιχτά, σχεδόν ξεθωριασμένη και σε συνδιασμό με τα γρήγορα flows που ο πιτσικάοζ Ταφ έπιανε τότε καθιστούν δύσκολο να κατανοήσεις όλους τους στίχους με τη μια. Ειδικά στο «Καλώς Ήρθατε στη Χώρα των Θαυμάτων» δεν κατάλαβα τίποτα. Αν και γενικά δε χάνεις κάτι αν χάσεις τους στίχους. Δεν λέει και κάτι. Οι λέξεις είναι απλά εργαλεία επιτάχυνσης για τον Ταφ στο δίσκο αυτό. Και δεν είναι κακό αυτό. Νεαρός καλλιτέχνης γαρ, ήθελε να πειραματιστεί με το δυνατό του χαρακτηριστικό. Τεχνική/ταχύτητα/flow. Είναι με λίγα λόγια πιο κοντά στο ύφος του «μυρίζει από χιλιόμετρα καλοστημένη απάτη» Ταφ, παρά στον τωρινό. Το τραδούδι που ανέφερα για να πάρεις μια γεύση για τι πράγμα μιλάω αγαπητέ ακροατή:

Ενδιαφέρον μουσικά προκαλεί το πάντρεμα της Drum n Bass με το Νέο Κύμα. Τι? Α, ναι. Τα μισά τραγούδια είναι DNB high BPM style, και τα άλλα μισά έχουν Ψυχόδραμα χροιά και ύφος με σκοτεινές μελωδίες και samples. Περίεργος συνδιασμός, αλλά δε θα το κρύψω, λειτουργεί.

Ένα ακόμα αρνητικό είναι πως ο δίσκος μου μοιάζει κενός. Τι εννοώ με αυτό? Παρά τα 13 κομμάτια, αρκετά από αυτά είναι instrumentals, ενώ τα πραγματικά κομμάτια δεν διαρκούν πολύ πάνω από 3 λεπτά το καθένα (μάλιστα κάποια δε ξεπερνάνε καν τα 3 λεπτά σε διάρκεια). Κάτι άλλο που προσωπικά για εμένα δεν είναι πρόβλημα αλλά μπορεί να ενοχλήσει κάποιος, οπότε οφείλω να προειδοποιήσω, τα κομμάτια φαντάζουν ένα θεματολογικά. Δεν υπάρχουν έντονες διαφοροποιήσεις ώστε να ξεχωρίζουν καλύτερα μεταξύ τους. Ομοιογένεια, ναι, αλλά με κόστος.

Βαθμολογία: 2.5/5.

Δυστυχώς αν και θέλω να του βάλω παραπάνω, δε γίνεται. Όταν δίνεις τόσο μεγάλο focus στην ταχύτητα και την τεχνική, αλλά δεν ακούγεσαι καθαρά, καταλήγει να φτάνει στα αυτιά του ακροατή σου ένας βομβώδης όχλος. Αν και ήθελα να εκτιμήσω την άρθρωση, τις ανάσες και το πάτημά του, αυτό ήταν σχεδόν αδύνατον.

Πάντως ήδη από το 2005 ο Ταφ είχε δείξει να έχει το potential για ποιοτικότερες κυκλοφορίες. Και το «Δε Μπορώ να Ξεφύγω» είναι κομμάτι που θυμίζει αρκετά τις μεταγενέστερες κυκλοφορίες του Ταφ.

Υ.Γ.: Download link εδώ.